شیراز به عنوان شهر خیال انگیز هنرمند پرور، نه تنها درخور ثبت ملی بلکه لایق شناساندن به جهانیان به عنوان شهری است که معرف فرهنگ و هنر فاخر این سرزمین است.

به گزارش خبرنگار مهر، حسین عباسی مهر، سرپرست پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی شیراز پس از بررسی ثبت پرونده این شهر در کمیته شورای مشورتی ثبت آثار تاریخی و فرهنگی؛ در یادداشتی که آن را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است نوشت: شهر تاریخی شیراز بر اساس شواهد و تحلیل‌های شهری و روایت‌های معتبر تاریخی یکی از معدود شهرهای ایرانی است که از ابتدا به صورت سازماندهی شده و با ساختاری دایره‌ای شکل که طرح آن برگرفته از شهرهای سَلَف (شهرهای پیشین) خود مانند شهر گور و دارابگرد بوده طرح ریزی و ساخته شده است.

در جای جای این شهر تاریخی می‌توان نمونه ساختارهای شهری دوره‌های مختلف مهم و تأثیر گذار هزار و سیصد سال اخیر را دید چرا که هر سوی این شهر معرف یک دوره مهم تاریخی است.

از جمله ساختار شهری دوره اولیه اسلامی که در اطراف مسجد جامع عتیق نمود پیدا کرده است. ساختار شهری دوره اتابکی و ایلخانی در محدوده‌های مرکزی و غربی شهر، ساختار شهری دوره صفوی در محدوده‌های اطراف مدرسه خان و ساختار دوره زندیه که در زمان پایتخت شدن این شهر، فضاهای منحصر به فرد شهری در محدوده‌های مجموعه زندیه و وکیل ایجاد شده است.

ویژگی‌های منحصر به فرد دیگری از جمله ساختار یکپارچه و ارگانیک و به هم فشرده شهری، مراکز محلات و فضاهای همسایگی خاص و بناهای ویژه و شاخص، این شهر تاریخی را بی نظیر و منحصر به فرد کرده است.

شهر تاریخی شیراز علاوه بر دارا بودن ویژگی‌های کالبدی فوق دارای یک ویژگی منحصر به فرد است که هیچ یک از شهرهای تاریخی ایران تا به این اندازه دارای آن نیستند. قدمگاه و محل رشد و زندگی بزرگانی چون حافظ، سعدی، ملاصدرا، شیخ روزبهان، سیبویه حکیم و صدها شخصیت بزرگ هنر و ادب و فرهنگ ویژگی منحصر به فردی است که اگر هر شهری در ایران تنها افتخار حضور یکی از بزرگان یاد شده را در خود داشت؛ می‌بایست بر سایر شهرها و مناطق تاریخی مباهات ورزد.

شیراز شهری است که حافظ را در خود پرورش داده است. چه بسا بسیاری از مفاهیم بلند ساخته و پرداخته شعر حافظ تحت تأثیر ساختار کالبدی و فضای این شهر خیال‌انگیز شکل گرفته باشد که البته نشانه‌های آن را در بسیاری از ابیات حافظ می‌توان دید.

صبح‌های اوایل بهار، گذرهای باریک و پیچ در پیچ این شهر تاریخی، با انتشار بوی مسحور کننده بهار نارنج و هوای دلپذیر متعادل آن و ترکیب آن با فضای معماری و شهری و خانه‌های راز آلود در پرده نشسته در پس دیوارهای یکدست آجری آن تبدیل به چنان فضای خیال انگیز و رازآلودی می‌شود که از هر عابر خیال‌پرور مستعدی می‌تواند شاعر و ادیب و فیلسوف بسازد.

این شهر خیال انگیز هنرمند پرور، نه تنها درخور ثبت ملی که لایق شناساندن به جهانیان به عنوان شهری است که معرف فرهنگ و هنر فاخر این سرزمین است. با این حال اولین قدم که ثبت ملی بافت تاریخی است با خواست عمومی مردم شریف شیراز و با تلاش بی‌وقفه همکاران پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی شیراز و حمایت مسؤولین میراث فرهنگی استان و وزارت میراث فرهنگی رقم خورد و امید است این قدم مهم مقدمه‌ای برای حفاظت بیشتر از این شهر تاریخی و ثبت جهانی آن به عنوان شهر ادب و فرهنگ و هنر ایران زمین شود.